నువ్వు గీతా కాదు ....!

 

జౌన్‌పూర్ నుండి అతి వేగంతో కారును నడిపిన తర్వాత కూడా, యాగం పూర్తయ్యే సమయానికి మాత్రమే డాక్టర్ ప్రశాంత్ అలహాబాద్ చేరుకోగలిగాడు. కదులుతున్నప్పుడు కారు బ్రేకులను తనిఖీ చేయడానికి చాలా సమయం పట్టింది. నిన్న సాయంత్రం నేను ప్రొఫెసర్ ఆనంద్ నారాయణ్ నుండి ఒక చిన్న నోట్ అందుకున్నాను-

 

 

“కుటుంబ గృహం పట్ల ఉన్న అనుబంధాన్ని విడిచిపెట్టడం అంటే గురువు ఆశ్రయంలో జీవించడం ద్వారా భగవంతుడిని ఆరాధించడం. హరిద్వార్ వెళ్లే ముందు అందరినీ కలవాలనే కోరికను వదులుకోలేకపోయాను అందుకే సోమవారం ఉదయం యాగం నిర్వహిస్తున్నాను. గీత కూడా వెంట వెళుతోంది. నువ్వు వచ్చినందుకు సంతోషిస్తావు - ప్రశాంత్, నువ్వు వస్తావా?

శ్రేయోభిలాషి-

ఆనంద్ నారాయణ్."

 

బంగ్లా మధ్య హాలులో యాగం జరుగుతోంది. ప్రొఫెసర్ నారాయణుడు తెల్లని దుస్తులు ధరించి అగ్నిగుండంలో ఘృతాహుతి అర్పిస్తున్నాడు. పక్కనే ఉన్న మరో ఆసనంలో సన్యాసిలా తపస్సు చేసుకుంటున్న గీత అగ్నిశిఖలవైపు చూస్తూ ఉండిపోయింది - మంటల వేడికి ఆమె ఛాయ ఎర్రబడింది. ప్రశాంత్ సన్నిధికి ఒక్క క్షణం తపస్సు భగ్నం చేసినట్టు అనిపించింది. మొండి కళ్లకు ప్రశాంత్ కళ్లతో కనెక్ట్ అయ్యేలా క్షమించరాని ధైర్యం వచ్చింది. అంత దూరంగా కూర్చున్న ప్రశాంత్ ఆ వేడిని తట్టుకోలేక దక్షిణాది నుంచి ఆ కళ్లల్లో మంట వచ్చిందో ఎవరికి తెలుసు. ఒక్క క్షణం ఆ మంత్రానికి సంబంధించిన కళ్లు ఆటోమేటిక్‌గా వంగిపోయాయి.

 

ప్రొఫెసర్ నారాయణ్ గురువు స్వామి శారదానంద్, శాంతి పాఠం తర్వాత, ప్రొఫెసర్ నారాయణ్ మరియు గీతలకు పువ్వులు మరియు పూలతో పాటు శుభాకాంక్షలు తెలియజేయమని అతని స్నేహితులు మరియు బంధువులను కోరారు. నలువైపుల నుండి ప్రొఫెసర్ మరియు గీత వంగి ఉన్న తలలపై పూల వర్షం కురిపించింది. గీత ముఖంలోని అసామాన్యమైన ప్రశాంతతలోనూ, ఆందోళన, బాధల గీతలను డాక్టర్ ప్రశాంత్ స్పష్టంగా చదవగలిగాడు. కావాలనుకున్నా ఆశీర్వాద రూపంలో చేతులు ఎత్తలేక- గుండెలవిసేలా రోదిస్తున్నాడు. శుభాకాంక్షలను తెలిపే పూలను పిడికిలిలో పట్టుకుని హాలు నుంచి బయటకు వచ్చాడు.

 

అతిథులకు స్వాగతం పలకడానికి, గీతను తనతో తీసుకొని ప్రొఫెసర్ బయట టెంట్ వైపు వస్తున్నాడు. ఈ పందిరిలో అతిథులకు మధ్యాహ్న భోజనం ఏర్పాటు చేశారు. ప్రశాంత్ అతని వైపు చూడగానే, ప్రొఫెసర్ ఒక స్త్రీతో మాట్లాడుతున్న గీతను వదిలి ముందుకు కదిలాడు.

 

“నువ్వు వచ్చినందుకు చాలా సంతోషంగా ఉంది ప్రశాంత్. మీరు కొన్ని రోజుల క్రితం రాష్ట్రాల నుండి తిరిగి వచ్చారు, మీరు రాగలరా అని నేను ఆలోచిస్తున్నాను.

 

“మీ ఆర్డర్ ఉండి నేను రాకపోతే ఏంటి సార్? గీతకు లెక్చరర్‌షిప్ వచ్చింది, ఆమె ఉద్యోగం వదిలి నీతో వెళుతోందా?”

 

“అతని మొండితనం నీకు తెలుసు ప్రశాంత్. నేను ఇక్కడ ఉండడానికి చాలా ప్రయత్నించాను, కానీ నన్ను నేను సరిగ్గా చూసుకోలేనని చెప్పింది." ఆమె ముఖం ఆప్యాయత యొక్క వెచ్చని స్వరంతో వెలిగిపోయింది. ప్రశాంత్ వీపు మీద తడుముతూ ప్రొఫెసర్ ఇతర అతిధుల వైపు కదిలాడు.

 

ఎదురుగా వస్తున్న గీతని ఆపి ప్రశాంత్ అడిగాడు – “మంచి ఉద్యోగం వదిలేసి హరిద్వార్ వెళ్ళాలని నిర్ణయించుకోవడం సరైనదేనా గీతా?”

 

ఒక్క క్షణం తలెత్తి చూసి, గీత ప్రశాంత స్వరంతో సమాధానం ఇచ్చింది – “ఇది నా విధి, డాక్టర్ ప్రశాంత్………….”

 

ప్రశాంత్ రియాక్షన్‌ని ఊహించకుండానే గీత ముందుకు కదిలింది - ప్రశాంత్ నిశ్చేష్టుడయ్యాడు. నా మనసులో తుఫాను ఎగసిపడుతోంది - 'గీత తీసుకున్న ఈ నిర్ణయం నీ పిరికితనానికి ఫలితమే ప్రశాంత్. సత్యాన్ని అంగీకరించే ధైర్యం మీకు ఇంకా ఉందా? ఆ ప్రమాదం తర్వాత నువ్వే ఈ ఊరి నుంచే కాదు దేశం నుంచి కూడా పారిపోయావు - ఈ తప్పుడు కవచం ధరించి నిన్ను నువ్వు ఎంతకాలం నిరాకరిస్తావు ప్రశాంత్? ఈరోజు గీత తీసుకున్న ఈ నిర్ణయంపై ఈ ఆందోళన, ఆర్తనాదాలు ఎందుకు? గీత ఒకప్పుడు నీ ఆరాధన, ఈరోజు అందరి ముందర ముందుకు వచ్చి స్వీకరించగలవా ప్రశాంత్?’ గత నాలుగేళ్ళ జీవితం మళ్లీ జీవం పోసుకుంది.

 

ఎమ్మెస్సీ పరీక్షలో ఫిజిక్స్‌లో అత్యుత్తమ ఉత్తీర్ణత సాధించిన తరువాత, ప్రశాంత్ ప్రొఫెసర్ ఆనంద్ నారాయణ్ మార్గదర్శకత్వంలో పరిశోధనా పనిని ప్రారంభించాడు. భౌతిక శాస్త్రవేత్తగా, ప్రొఫెసర్ ఆనంద్ నారాయణ్ అంతర్జాతీయ ఖ్యాతి గడించిన పండితుడు. ఒక వితంతువు ప్రొఫెసర్ కొడుకు అమెరికాలో స్థిరపడ్డాడు, కానీ సుధీర్ తన తండ్రికి ప్రతి మూడు-నాలుగు నెలలకోసారి ఉత్తరాలు పంపకుండా ఉండేవాడు. ప్రొఫెసర్ నారాయణ్ పెంపుడు కూతురు గీత ఇంటిని నడిపేది. ఆమె వితంతువు సోదరి మరణం తరువాత, గీత ప్రొఫెసర్ నారాయణ్ ఇంట్లో పెరిగారు. గత కొన్నేళ్లుగా, అదే చిన్నారి గీత ఇప్పుడు ప్రొఫెసర్‌కు శాశ్వత సంరక్షకురాలిగా మారింది. ఈ ఏడాది గీత హిందీ సాహిత్యంలో ఎం.ఏ. ప్రొఫెసర్‌కి తన పెంపుడు కూతురు పట్ల అపారమైన ప్రేమ.

 

ప్రొఫెసర్ నారాయణ్ తన పరిశోధన పనుల గురించి చర్చించడానికి సాయంత్రం ప్రశాంత్‌ని అతని ఇంటికి పిలుచుకునేవాడు. కొద్ది రోజుల్లోనే ప్రశాంత్‌ని కొడుకులా ప్రేమించడం మొదలుపెట్టాడు. సాయంత్రం టీ సమయంలో అతిథులకు ఫలహారాలు ఏర్పాటు చేసేది గీత. గీత సూచనల మేరకు అతనికి పండ్లు లేదా ఉప్పు బిస్కెట్లు మాత్రమే ఇచ్చారు. ఎప్పుడైనా తన ముద్దుల కూతురికి కనిపించకుండా ప్రశాంత్ ప్లేట్‌లోంచి చిన్న బర్ఫీని తీసుకెళ్తే, గీత మందలింపు వినాల్సిందే...

, ఏంటి పాపా నువ్వు బర్ఫీ తింటున్నావు. షుగర్ తీసుకోకుండా డాక్టర్ ఖచ్చితంగా నిషేధించారని మీకు తెలుసా? మీరు కూడా అలాగే చేయాలనుకుంటే నన్ను హాస్టల్‌కి పంపండి, ఆపై మీ మనసుకు నచ్చినది చేస్తూ ఉండండి.

 

గీత బెదిరింపు వెంటనే ప్రభావం చూపింది. బర్ఫీ ముక్కను తిరిగి ప్లేట్‌లో పెట్టి, ప్రొఫెసర్ క్షమాపణలు చెప్పేవారు...

”ఇదిగో కూతురు, చెవులు పట్టుకో, ఇలాంటి తప్పు ఇంకెప్పుడూ జరగదు. ఇప్పుడు ఆమె హాస్టల్‌కి వెళ్లదు కదా.. ప్రొఫెసర్ నారాయణ్‌పై ఉన్న అపారమైన గౌరవం వల్ల, ప్రశాంత్ ఎప్పుడైనా పొరపాటున కూడా అతని ముందు స్వీట్ల ప్లేటు పెడితే, గీత ఆగ్రహానికి గురికావలసి వస్తుంది -

  "నువ్వు పాపాయికి చెడ్డగా తినడానికి ఇస్తావు, పాపకు అనారోగ్యం వచ్చినప్పుడు నువ్వే చూసుకోవాలి."

 

ప్రశాంత్ గీత ఆరోపణను మౌనంగా చిరునవ్వుతో అంగీకరించేవాడు, ప్రొఫెసర్ మాత్రం గట్టిగా నవ్వాడు...

 

“సరే, ప్రశాంత్ తలక్రిందులుగా తినడానికి అనుమతి ఉంది - సోదరా, ఈ న్యాయం మన అవగాహనకు మించినది…”

 

"అతను కూడా తప్పుగా తిని అనారోగ్యానికి గురైతే, మీరు చూస్తారు, పాపా, నేను పాపాలను సులభంగా క్షమించను."

 

“అలా అయితే నువ్వు పోలీస్ ఆఫీసర్ అవ్వాలి కూతురు.. ఒక్క క్రిమినల్ ని కూడా టచ్ చేయకు. తేగా.”

 

"నిజమే తండ్రీ, నేను నిన్ను పోలీసు కస్టడీలో ఉంచుతాను."

 

"అతను అంగీకరించాడు, కానీ కుమార్తె, ఎవరైనా మిమ్మల్ని అతని కస్టడీలో ఉంచినప్పుడు మీరు ఏమి చేస్తారు?" ప్రొఫెసర్ అతని జోక్‌కి హృదయపూర్వకంగా నవ్వాడు.

 

“గీతను బంధంలో ఉంచే వాడు ఇంకా పుట్టలేదు పాపా....” అంటూ గీతా ఛాలెంజింగ్ కళ్ళు ప్రశాంత్ కళ్లతో అసంకల్పితంగా ఢీకొన్నాయి. ప్రశాంత్ కళ్లలో వినోదమో, గందరగోళమో మిన్నకుండిపోయింది గీత.

 

ప్రశాంత్ హాస్టల్ కాకుండా ఎక్కడో ఒక ప్రత్యేక గది తీసుకుని రీసెర్చ్ వర్క్ చేయాలనుకున్నాడు. గత కొన్ని రోజులుగా ప్రశాంత్‌తో చాలా రాత్రులు పరిశోధనా పత్రాల గురించి చర్చించుకునేవాళ్లం. ప్రశాంత్ తన అభ్యర్థనపై ప్రొఫెసర్‌తో కలిసి డిన్నర్ చేసేవాడు, కానీ ప్రొఫెసర్ నారాయణ్ ఆ రాత్రి తన సైకిల్‌పై వెళ్లడం చూసి చాలా బాధపడ్డాడు. ఒకరోజు గీతను ఒప్పించే ప్రయత్నంలో ప్రపోజ్ చేశాడు...

 

“అమ్మా ఇంత పెద్ద ఇల్లు, తండ్రీ కూతుళ్లుగా మేము నాలుగు గదుల్లో సంతోషంగా మా పని చేసుకుంటాం!”

 

"అంటే.............?"

 

“మనం ఆ పేద అబ్బాయికి ఒక గది ఇవ్వాలని అనుకుంటున్నాను... అతను ఇంటికి వెళ్ళడానికి ఎంత సమయం పడుతుందో చూడండి. అతను మంచి అబ్బాయి! ”

 

“అనవసరమైన సమస్యలు సృష్టించడం నీకు చాలా ఇష్టం, అనవసరంగా వాటిని ఇక్కడే ఉంచి బంధాలలో ఎందుకు బంధించాలనుకుంటున్నావు పాపా?”

 

"ఏయ్, బాండ్ ఎలా ఉంది? అతనికి బయట గది ఇస్తాను. కొన్నిసార్లు ఇది అవసరమైనప్పుడు ఉపయోగకరంగా ఉంటుంది. సుధీర్ రూమ్ కూడా ఖాళీగా ఉంది, లేకపోతే అదే రూమ్ ఇస్తాం.

 

‘‘నాన్న వద్దు, సుధీర్ భయ్యా గదిలో మరెవరూ ఉండరు. నీ శిష్యునితో నీకు అంత అనుబంధం ఉంటే, బయటి గది అతనికి ఇవ్వండి, కానీ అతని కుయుక్తులను నేను సహించను, ఈ విషయం మీకు ముందుగానే చెబుతున్నాను.

 

అప్పుడు పనిమనిషి సహాయంతో గీత స్వయంగా ప్రశాంత్ గదిని అలంకరించింది. గీతకి ప్రశాంత్ ప్రతి అవసరం గురించి ముందే తెలిసిపోయిందనిపించింది. గది అలంకరణతో పరవశించిన ప్రశాంత్ కృతజ్ఞతలు చెప్పాలనుకున్నాడు...

 

“ఇంతకు ముందు ఇంత అందమైన గదిలో ఉండే అలవాటు నాకు లేదు. ఈ అలంకరణకు నా హృదయపూర్వక కృతజ్ఞతలు తెలియజేస్తున్నాను…”

 

“ఇది నా కర్తవ్యం, నేను ఈ ఇంటి సంరక్షకుడిని, కాబట్టి అందరి సౌలభ్యం మరియు అసౌకర్యాన్ని నేను చూసుకోవాలి. అవును, ఇక్కడి నియమాలను పాటించడంలో మీకు ఇబ్బందిగా అనిపించలేదా?

 

"బహుశా చాలా సౌకర్యాలు మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెట్టవచ్చు - లేని అలవాట్లు...."

 

ఇంట్లోకి వచ్చిన ప్రశాంత్ రాకతో ప్రొఫెసర్ నారాయణ్ గుండెలోని ఖాళీ ఛాంబర్ నిండుగా నిండిపోయినట్లు అనిపించింది. కొడుకు పరాయి వలస రావడంతో ఖాళీగా ఉన్న ఇల్లు మళ్లీ కంప్లీట్ అయినట్లే అనిపించింది. వారి గంటల తరబడి సాగే సంభాషణల వల్ల గీతకు చిరాకు వచ్చేది.

"ఈ విషయాలతో మీకు విసుగు తెప్పించేందుకే పాపా మిమ్మల్ని ఇక్కడికి తీసుకొచ్చారు!"

 

“ఇన్నాళ్లుగా తులసి చరణామృతం తాగుతున్న నీకు ఇంకేదో సాధించాలనే తపన లేదా గీతా? ఏదో ఒకరోజు నువ్వు సైన్స్ సమస్యల్లో మునిగితే నా కూతురు తులసిని, సూర్‌ని మరిచిపోతుంది!”

 

“అది వదిలెయ్ పాపా, కోతికి అల్లం రుచి ఎలా తెలుస్తుంది! హే, మీరు హిందీ సాహిత్యాన్ని లోతుగా అధ్యయనం చేసి ఉంటే, మీకు తెలిసి ఉండేది.

 

“ఎందుకు కాదు – తప్పు రాసి కొత్త సంచిక క్రియేట్ అవుతుందా – అవునా ప్రశాంత్?” అని ప్రొఫెసర్ గీతను ఆటపట్టిస్తూనే ఉన్నాడు.

 

“అవును సార్, సైన్స్ వాస్తవాలను చూస్తుంది, ఇతర సబ్జెక్ట్‌ల మాదిరిగానే దీనికి కల్పిత కథలపై నమ్మకం లేదు.” ఖచ్చితంగా, ప్రశాంత్ వ్యాఖ్య గీత హిందీ సాహిత్యంపై నేరుగా దాడి చేసి ఉంటుంది.

 

"అందుకే శాస్త్రవేత్తలు నిస్తేజంగా, పొడిగా మరియు ఉదాసీనంగా ఉంటారు. హృదయం లేకపోతే ఒక్క మనసు ఏం చేస్తుంది? హృదయం లేకుంటే మనిషి రోబోగానే మిగిలిపోతాడు – మీరు మీ సాహిత్య పరిజ్ఞానాన్ని పెంచుకుంటే బాగుంటుంది.”

ప్రశాంత్ అల్లరి చిరునవ్వు గీతకి మరింత చిరాకు తెప్పించింది. చిన్న చిన్న ఇంటి బాధ్యతలతో పాటు గీతను ప్రశాంత్‌కు వదిలిపెట్టి ప్రొఫెసర్ నిర్లక్ష్యంగా మారాడు. ఇప్పుడు, గీత అభ్యర్థనలను నెరవేర్చడానికి, అతను మార్కెట్‌కి పరిగెత్తాల్సిన అవసరం లేదు లేదా గీత ఒత్తిడితో చిత్ర హాలులో మూడు గంటలు పడుకోవలసి వచ్చింది. మొదట్లో గీత అతనిని తన వెంట తీసుకెళ్లాలని పట్టుబట్టింది, కానీ క్రమంగా ప్రశాంత్ ఆ పనులకు అంగీకరించడం ప్రారంభించాడు.

 

హిందీ డిపార్ట్‌మెంట్ వార్షిక కార్యక్రమంలో మీరా జీవితంపై నృత్య-నాటకం ప్రదర్శించాలని నిర్ణయించారు. మీరా పాత్రకు గీత ఎంపికైంది. కాళింది జీ ఇల్లు రిహార్సల్ కోసం ఫిక్స్ చేయబడింది. కాళింది జీని రిహార్సల్ కోసం తన ఇంటికి తీసుకెళ్లి తిరిగి తీసుకురావాల్సిన బాధ్యత కూడా ప్రశాంత్‌పైనే పడింది.

 

“ప్రశాంత్, మా కూతురు రాణి ఇప్పుడు తన సినిమాల అభిరుచిని వదులుకుని మీరా కీర్తనలు పాడుతుంది. సాయంత్రం కాళింది గుప్తా ఇంట్లో అతన్ని వదిలేసి, లైబ్రరీలో కాసేపు గడిపి తిరిగి తీసుకురండి."

 

“నాన్న, నేను దీన్ని డెలివరీ చేసి తీసుకురావడానికి వెళ్ళే చిన్న అమ్మాయినా!” అని గీత నిరసన వ్యక్తం చేసింది.

 

“నాకు నువ్వు ఇద్దరు నలుగురు పిల్లలకి తల్లి అయ్యేంత వరకు నువ్వు చిన్న అమ్మాయిగానే ఉంటావు గీతా.” గీత ముఖం సిగ్గుతో ఎర్రబడింది.

 

రిహార్సల్ కోసం ఆమెతో పాటు వస్తున్న గీతను ప్రశాంత్ ఆటపట్టిస్తున్నాడు – “దయచేసి త్వరగా కదలండి దేవి జీ, కాళింది జీ ఆమె మీరా కోసం ఎదురుచూస్తూ ఉంటారు.”

 

“ఐదు గంటలే అయింది, ఐదున్నరకి రిహార్సల్ స్టార్ట్ అవుతుంది. నన్ను వదిలించుకోవడానికి ఇంత తొందర ఎందుకు సార్?” అతని గొంతులో వినోదం ఉంది.

 

“నీతో ఎక్కువ సేపు వెళితే నిన్ను విడిచిపెట్టాలని అనిపించక పోవచ్చునని భయంగా ఉంది.” ప్రశాంత్ భయంగా ఉన్నాడు.

 

కాళింది గుప్తా తలుపు వద్ద నిలబడి ఉన్న ప్రశాంత్ అడిగాడు - "సేవకుడు మళ్లీ హాజరు కావడానికి ఎప్పుడు అనుమతిస్తారు?"

 

సహస్య గీత చెప్పింది – “వెనక్కి వెళ్ళాల్సిన అవసరం ఏముంది? సేవకుడు యజమానురాలు నీడలా ఉండమని ఆజ్ఞాపించాడు.”

 

“నువ్వు చాలా పశ్చాత్తాపపడతావు గీతా. ఇది తీసుకో, నేను ఇక్కడే వరండాలో పొగతో వేచి ఉంటాను." ప్రశాంత్ వరండాలో కూర్చోబోతున్నాడు.

 

“ష్, ఇది కూడా జోక్, ఇక్కడ నుండి లేవండి....” గీత గొంతులో కాస్త మందలింపు.

 

"సేవకుడు తన యజమానురాలి ఆజ్ఞలను పాటిస్తాడు..."

 

"వదిలేయ్ ప్రశాంత్, ఇలాంటివి మనకు నచ్చవు - మనం ఎప్పుడైనా ఎవరినైనా డామినేట్ చేశామా..?" గీత కాస్త ఒళ్ళు గగుర్పొడిచే మాటకు నవ్వుకున్నాడు ప్రశాంత్. దా అంటే- “సరే అన్నయ్యా, ఇప్పుడు మనం గీతను ఏడిపించే ఇలాంటి జోక్ ఎప్పుడూ చేయము.”

 

ఇంటికి చేరుకోగానే గీత పాపతో చెప్పింది – “పాపా, రోజూ నన్ను పడవ ఎక్కించడంలో ఎంత సమయం వృధా చేస్తాడో ఆలోచించావా? రేపటి నుండి మనం ఒంటరిగా వెళ్తాము - ఇప్పుడు మేము పెద్దయ్యాము, నాన్న!

 

“అవును, మేము చూస్తున్నాము, కుమార్తె. ఇలా చెయ్యి, ప్రశాంత్ కి కూడా డ్రామాలో చిన్న రోల్ ఇవ్వండి - టైం సద్వినియోగం అవుతుంది.” అతనితో పాటు ప్రశాంత్ కూడా గట్టిగా నవ్వాడు.

 

కాళింది గుప్తా ఇంటికి వెళ్లే ఫుట్‌పాత్‌కు ఇరువైపులా షెఫాలీ పొదలు ఉన్నాయి. గీతకు షెఫాలీలోని మత్తు సువాసన బాగా నచ్చింది. అంజురీని ఊదడం వల్ల వాతావరణం మొత్తం దాని పరిమళాన్ని వెదజల్లుతుంది. ఫుట్‌పాత్‌పై నడుచుకుంటూ వెళుతుండగా ప్రశాంత్ గాలికి తగిలిన షెఫాలీని అడుగు పెట్టబోతుంటే గీత - "ఆగండి ప్రశాంత్, షెఫాలీని తొక్కొద్దు" అని అరిచింది.

  నేలమీద పడి ఉన్న షెఫాలీని చూసి ప్రశాంత్ నవ్వుతూ – పాట, షెఫాలీ జీవితం తెలుసా? షెఫాలీ, రాత్రంతా జీవితం యొక్క ఆనందంతో గర్వంగా మరియు సువాసనతో, ఉదయాన్నే కాళ్ళ క్రింద తొక్కడానికి మంచం విప్పింది.

 

“లేదు ప్రశాంత్, షెఫాలీని కాళ్ల కింద తొక్కేసే పరిస్థితి లేదు...నిజమే, ఎంత అన్యాయం! అందం మరియు యవ్వనం రాత్రంతా మంత్రముగ్ధులను చేసే వ్యక్తి, ఉదయానికి మసకబారుతుంది! ఆమె ఒక్క రాత్రి మాత్రమే బతుకుతుంది.” అంటూ కొన్ని పూలు కోసి ముద్దలు పెడుతూ సీరియస్ అయింది గీత.